کدوم قضاوت؟ کدوم کشک؟ ...

از سالها پیش یه اخلاقی پیدا کرده بودم که متخصص همه چیز باشم، از سیستمهای نوین فوتبالی بگیر تا در مورد آکورد می ماژور در گام چهارم رو دسته گیتار اظهار نظر میکردم، از اومانیسم فلسفه می بافتم تا به اتوپیای مورد نظر جنبش دانشجویی اظهار فضل می کردم. اصن سیاست خوراکم بود بخصوص آسیب شناسی کودتای 28 مرداد و شناخت کامل شجره نامه قوام السلطنه سخنرانی می کردم که بیا و ببین، در مورد خشکی پوست و عوارض زیاد فعالیت جنسی در دوران یائسگی خانمها هم صاحب نظر بودم. خب بودم ... 

بعد از یه جایی (دقیقا نمیدونم از کدوم جایی) به این نتیجه رسیدم که مرد حسابی چه دلیلی داره که این همه حرف میزنی دو دقیقه زبون به دهن بگیر ببینم بقیه چی میگن، چشمتون روز بد نبینه بقیه در مورد چیزهایی حرف میزدند که من اصلا تا حالا به گوشم هم نخورده بود از سینمای نوآر بگیر تا حالت عرفانی رضا یزدانی در اجرای آهنگ کوچه ملی و لاله زار، گفتم ای دل غافل به قول فامیل دور من چرا این افق های روشن رو زودتر به روی خودم باز نکردم؟ 

همه این حرفها رو گفتم که بگم اول بهتره آدم در مورد هر چیزی اظهار نظر نکنه، سعی کنه بیشتر یاد بگیره به همین خاطر از 18 ماه پیش شروع کردم به یادگیری شروع به مطالعه و الان هر چه که میگذره بیشتر میفهمم سکوت کردن چقد خوبه، لزومی نداره آدم در مورد هر چیزی اظهار نظر کنه، چند پیش یه جایی بودیم یکی برگشت بهم گفت هر وقت مستی از سرت پرید بیا بشین در کنارم تا از لحاظ اومانیستی و فرویدیسم این مساله رو برات بشکافم، زدم به شونه اش و گفتم داداش تا حالا کی با کوکا کولا مست شده که شما ما رو مست دیدی؟ در ضمن دکتر شما مگه جامعه شناسی یا روانشناسی خوندی که میخوای این مساله رو برای من بشکافی؟ این مسائل مث شکم مردم نیست که تو اتاق عمل میشکافی ها نیاز به مطالعه و تخصص داره. چندی بعد شنیدم که گفت فلانی یعنی من حق نداشتم ایشون رو جلوی جمع خراب کنم. 

مردم به خودشون اجاره میدن راحت بقیه رو قضاوت کنند اونم از روی چهار تا مسیج و نوشته و استاتوس فیسبوکی و توعیت و این حرفا اما وقتی قضاوت خودشون رو بهشون یادآوری میکنی میگن شما بی ادب و بی نزاکت هستید.

خوبیت نداره نکنیم این کارها رو ... به جای این کارا بهتره شهرام شب پره گوش کنیم و کلاه قرمزی ببینیم که ثوابش بیشتر از عقوبت قضاوت کردن است...