حریم خصوصی ...

سه ماه پیش بهش گفتم: دختر حیف تو نیست که اینقد سیگار می‌کشی، کمتر بکش.

یه چشمک زد و گفت: حالا

از یه زمانی سعی کردم به کسی امر یا نهی نکنم و نگم که چیکار کنن یا نکنن، برای هر کسی حریمی تعریف کردم و به خودم گفتم حق ندارم وارد این حریم بشم. این حتی شامل اینکه بهش اعتراض کنم چرا سیگار می‌کشی یا نه، حتی الان به یه جایی خودم رو رسوندم که دیگه به دوستانم یا اطرافیانم گله هم نمی‌کنم چرا جواب تلفنم رو نمیدین، به خودم میگم حریم خصوصی آدما همینه و به من هیچ ربطی نداره که با کی می‌خواد در ارتباط باشه یا نباشه و این حتی شامل خود من نیز میشه.

اون حالا گفتنش از نظر من یعنی کمتر سیگار کشیدن من به تو ربطی نداره.

به این نتیجه رسیدم که ایرانی از اون چیزی که ادعا می‌کنه صراحت لهجه داره و رک است، محافظه کارتر است و جرات ابرازش رو نداره. همیشه در هاله ای از تعارفات هستیم اگه قصد قطع ارتباط با کسی رو داریم به جای اینکه بهش بگیم فلانی دیگه با من تماس نگیر، جواب تلفن یا ایمیل یا مسجیش رو نمیدیم و بعد اگه ببینیم زیاد تماس میگیره به لطف این اسمارت فونها شماره تماسش رو بلاک میکنیم شاید خیلیا بگن اینطوری نیست اما به نظرم یکی از دلایل ناراحتی افراد از همدیگه همین مساله است.

باور کنید دلسوزی مجوزی برای دخالت در حریم خصوصی کسی نیست.

به این نتیجه رسیدم وقتی حریم خصوصی من محافظت خواهد شد که منم به حریم خصوصی دیگران احترام بذارم