زخمه

وب نوشت های یکی که دیر رسیدن عادتش است ...

زخمه

وب نوشت های یکی که دیر رسیدن عادتش است ...

گمشده

من تو را ای عشق از کف داده ام!

هم خودم را ؛هم تو را گم کرده ام


آن من عاشق ؛من دیوانه را

من نمیدانم کجا گم کرده ام!


من نشانی های خود را میدهم...

یک نفر باید مرا پیدا کند


یک نفر باید که با طوفان عشق

برکه ای خشکیده را دریا کند...


هر سال که اردیبهشت می‌رسه، یه غم عجیبی دلم رو فرا می‌گیره، امسال می‌دونم که این اردیبهشت آخرین اردیبهشت دهه چهارم زندگیم، امسال اردیبهشت بیاد و بره، من سه تا سیزده سال رو تموم کردم ...

شاید این سی و نه سالگی خیلی اتفاقها برام بیفته، که مقدمات بعضیاش رو آماده کردم تا برم سراغ اون اتفاق خوب زندگیم که امیدوارم امسال حتما رخ بده. شاید اون برکه خشکیده ای که تو این ترانه خونده میشه امسال تبدیل به یه دریای عشقی بشه تا ابد.

راستی :

هوای دلت را داشته باش

اردیبهشت زمان عاشق شدنهای بی‌هواست


پ ن :از سال هشتاد و یک که آلبوم گمشده مسعود خادم رو گرفتم، این آهنگ گمشده‌اش رو خیلی دوست دارم، خیلی وقتها میگم این ترانه زیبای آقای محمدعلی شیرازی وصف حال خودمه،از دوست نازنینم مسعود خان متشکرم بابت اجرای خوب این ترانه، البته از تنظیم زیبای پیام طونی هم نباید ساده گذشت.‎

گفتم بعد از سالها دوباره اینجا آپلود کنم با یه کیفیت خیلی خوب

دانلود