زخمه

وب نوشت های یکی که دیر رسیدن عادتش است ...

زخمه

وب نوشت های یکی که دیر رسیدن عادتش است ...

آه اگر آزادی ...


آه اگر آزادی سرودی می خواند کوچک

همچون گلوگاه ِ پرنده یی،

هیچ کجا دیواری فرو ریخته بر جای نمی ماند.

سالیان ِ بسیار نمی بایست دریافتن را


که هر ویرانه نشانی از غیاب ِ انسانی ست

که حضور ِ انسان

آبادانی است.

همچون زخمی

همه عُمر

خونابه چکنده


همچون زخمی

 همه عُمر

به دردی خشک تپنده،


به نعره یی

چشم بر جهان گشوده


به نفرتی

از خود شونده،-

غیاب ِ بزرگ چنین بود

سرگذشت ِ ویرانه چنین بود.

آه اگر آزادی سرودی می خواند


کوچک


       کوچک تر حتا


                        از گلوگاه ِ یک پرنده! 


احمد شاملوی بزرگ

نظرات 2 + ارسال نظر
الناز 6 مرداد 1390 ساعت 09:52

سرود سبز آزادی درون سینه های ما برای لحظه ای ،آنی نمی میرد، نمی میرد...

هرگز نمیمیرد

جمشید 6 مرداد 1390 ساعت 09:53 http://www.shoort.blogsky.com

خیلی خوشبختیم که احمد شاملو و خیلی های دیگه رو داریم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد