... و اما کلاه قرمزی

اصولا من آدمی هستم که در مقابل بعضی چیزها تاب و تحمل زیادی ندارم و زود عنان از کف میدهم و نمیتوانم جلوی خودم را بگیرم به عنوان مثال دیدن کوکا کولا و شکلات و شرلوک هلمز و تام و جری و کلاه قرمزی و استقلال. خب با دیدن اینان به راحتی دین و ایمانم را از کف مینهم و با اینکه دکتر گفته تا یک مدتی نوشابه و شکلات نخور و رژیم بگیر اما مگر میشود؟

الان حکایت هم اینگونه است چند روز اول عید را به مسافرت گذراندم و هر جا میرسیدم باید سر ساعت هشت حتما پای تلویزیون می بودم تا کلاه قرمزی را از دست ندهم. کلاه قرمزی برای نسل من نماد است یه کالت است که هنوزم  دوستش داریم و عاشق شیرین زبانی هایش هستیم. همین پسر خاله را مگر میشود با آن قیافه تخس و با مزه اش از یاد برد. دروغ چرا من خودم خیلی شبیه کلاه قرمزی هستم و هنوز هم خیلی از رفتارهایم آنگونه است. عاشق شیطنت هایش هستم. همیشه از دیدن آقای مجری لجم می گرفت و میخواستم اگر دستم بهش رسید خفه اش کنم اما نمیدانم چرا ته دلم همیشه بهش حق میدادم که با کلاه قرمزی دعوا بکند.

یادم است که یازده ساله بودم که کلاه قرمزی را در سینما دوباره دیدم عاشق اون ترانه خواندنش بودم و آخر سر هم وقتی چکمه هایش رو پیکان آقای مجری بود باهاش گریه کردم و بعدش هم با خوشحالی و برگشتنش بالا و پائین پریدم. دروغ چرا از کلاه قرمزی و سروناز زیاد خوشم نمی آید. یک جورایی انگار کلاه قرمزی بزرگ میشود. اما سال 88 که دوباره با پسر عمه زا و گیگیلی برگشتند خیلی خوشحال شدم و باز هم دوباره شیطنتهای کلاه قرمزی باز هم معنی اینکه چقدر کودکی خوب است.

امسال زیاد نتونستم کامل ببینمش چون یا ماشین بودم یا جایی بودم که به تلویزیون دسترسی ندارم اما حتما دی وی دی هایش را تهیه میکنم و کامل میبینمش. چقدر این پسره با اون چشمای ور قلمبیده اش به دل آدم میشینه. من اهل پوستر و یادگاری نگه داشتن نیستم اما مطمئنا اینبار یکی از این عروسکهای کلاه قرمزی را می گیرم و جلوی آینه میذارم که هر شب بهم یادآوری کنه که هنوز کودکی هم وجود دارد و این کودکی است که صداقت را خوب بلدند.

میخواستم این مطلب را برای کلاه قرمزی بنویسم اما بیشتر برای خودم شد. چه کنم که دوست دارم اولین نوشته وبلاگم در سال جدید پر از خوبی و خنده و شادی باشه و چه بهانه ای بهتر از کلاه قرمزی که همیشه سرشار از انرژی و شادی است و حتی اسمش هم بیشترین انرژی مثبت رو داره.

این پسر عمه زا هم خیلی باحاله، این فامیل دور هم اساسی جا افتاده است.راستی پسر خاله رو نباید از یاد برد. نماد کامل صداقت و انسان دوستی است. به همان میزان که در وجودمان شیطنتهای کلاه قرمزی وجود دارد کمی هم پسرخاله قاطیش کنیم. جای دوری نمیرود.

---

چند تا پیشنهاد بی شرمانه نوروزی:

به شدت به دوستان توصیه میکنم که به دیدن اخراجیهای 3 نروند بهرحال تا چند وقته دیگه سی دی هاش به بازار میاد و خیلی راحت تو یه مسافرت بین شهری و تو اتوبوس خواهید دید (حیف نیست آدم پول بابت این چرندیات بده)

«به خاطر سنگفرشی که تو را به من میرساند» یک آلبوم بی کلام فوق العاده زیبا است که ساخته هنرمند خوب کشورمان فردین خلعتبری است به شدت این را توصیه میکنم برای شنیدن و لذت بردن از یک موسیقی خوب.

باز به شدت توصیه میکنم که دی وی دی فروشیهای میدون انقلاب را در بیابید با این چیزی که من از توریست و تلقین و سرخ و مکانیک رو دیدم خوشحالم که اصلش رو قبلا دیده بودم و با این چیزی که رسانه میلی پخش کرد حالمو بهم زد.

راستی میگن تو سوریه خبر مبر هایی است در اندازه های بحرین. خب چرا رسانه میلی لال مونی گرفته؟ چرا زبونش واسه تونس و مصر و بحرین و عربستان و لیبی درازه؟ هر کسی که جواب این سوال را پیدا کرد به من هم خبرش رو برسونه.

آلبوم جدید ابی رو هنوز نشنیدم اما با این تیکه هایی که شنیدم فکر کنم همون کار نوازش هیت آلبوم شود البته تعریف جهانبینی رو هم شنیدم اما میگن بقیه تعریفی نداره. ابی برای من در ستاره های سربی مانده است و اوجش همان است نمیدانم چه اصراری به خراب کردنش خودش دارد.

«همدم» معین هم با ترانه افشین مقدم فوق العاده است از دستش ندهید.غفلت موجب پشیمانی است.

از کران نوروزی تصمیم دارم به دیدن «جدائی نادر از سیمین» برم. من از چهار شنبه سوری و درباره الی اصغر فرهادی رو دوست داشتم و شاید جزو معدود فیلمسازهایی است که فیلمش به شعورت توهین نمیکنه.