دعوت به رقص

گیتارم میگه: تا وقتی که کسی دستت رو نگرفته و نگفته بیا برقصیم مث بچه آدم سر جات بشین و کاری نکن. خوبیت نداره بی هوا بپری و بابا کرم برقصی.حتی اگه بابا کرمش بابا کرم* باشه حالیته بچه جون؟

من میگم: آخه عزیزم حالا نمیشه اینبار single برقصم و فقط خودم و خودت و خودمون باشیم؟

گیتارم میگه: نه نمیشه.

منم میزنم زیر آواز و میخونم:هرچقدرناز کنی/ناز کنی/باز تو دلدار من/هرچقدر عشوه کنی/اشوه کنی/باز تو غمخوار منی/بابا کرم بابا کرم/دوست دارم دوست دارم/بابا کرم بابا کرم/دوست دارم دوست دارم/ای دریغا دریغا که ندانسته گرفتار شدم/ای دریغا دریغا که ندانسته گرفتار شدم/از بر این جونخوشی نزد تو من خوار شدم/بابا کرم بابا کرم/دوست دارم دوست دارم/بابا کرم بابا کرم/دوست دارم دوست دارم.

** عکس بالا هیچ ربطی به من و گیتارم نداره و فقط جنبه تزئینی داره.

*داستان رقص باباکرم به سال‌های دهه ۲۰ باز می‌گردد. در آن دوران، یکی از شازده خانم‌های تهران، باغبان مسنی داشته به نام بابا کرم. هر وقت خانم به باغ می‌رفته‌است باغبان رو صدا می‌کرده: بابا کرم چطوری؟ این باغبان به تدریج عاشق این خانم می‌شود و بعد از مدتی که خانم به فرنگ سفر می‌کند، بابا کرم از عشق وی می‌میرد. در آن زمان بابا کرم در اذهان مردم به عنوان یک مرد عاشق می‌ماند و این رقص هم در آن زمان نشان دهنده حرکات یک مرد عاشق بوده‌است. در واقع بابا کرم از نمادهای نشان دهنده عشق مرد ایرانی به معشوقه اش است. این آهنگ برای اولین بار با صدای حسین همدانیان اجرا شد که از آهنگ‌های فولکلور ایرانی به حساب می‌آید.