زخمه

وب نوشت های یکی که دیر رسیدن عادتش است ...

زخمه

وب نوشت های یکی که دیر رسیدن عادتش است ...

اولین روز مارادونا در آفریقای جنوبی

به جان خودم هر کاری میکنم که بی خیال جام جهانی بشم نمیتونم بشم. من دیوانه وار مارادونا رو دوس دارم وقتی جام جهانی 94 اون بلا رو سرش آوردند اونقدر اشک ریختم که حدی نداشت. این روزها که سرگرم مطالعه و زبان هستم مارادونا دوپینگ بسیار خوبیه. امسال آرژانتین با دیه گوی بزرگ و مسی و بقیه رفقا صد در صد قهرمانه. این عکسها رو از اینجا کش رففتم که اولین روز مربیگری دیه گوی عزیز در جام جهانی است. وای آرژانتین قهرمان بشه و جام تو دستان مارادونا باشه قیافه تخس و اتو کشیده پله دیدن داره. دنیا مال ما یاغیهاست (این عکسها کار ابولفضل امان الله است که بهترین هدیه واسه ما ماردونا دوستان است):


بدون تردید دیه‌گو مارادونا با همه کج‌خلقی‌ها و رفتار عجیب و غریبش جذاب‌ترین چهره جام جهانی است. گرچه او دیگر پیراهن شماره 10 جاودان خود را از تن درآورده و در هیأتی عجیب با کت و شلوار به هدایت آرژانتین می‌پردازد. دیه‌گو در اولین بازی آرژانتین در جام جهانی بیش از هر بازیکنی توجهات را به خود معطوف کرد. این روایت تصویری ابوالفضل امان‌الله از حرکات مارادونا در متن و حاشیه این بازی است:


پیش از بازی. دیه‌گو به ابراز احساسات هواداران پاسخ می‌گوید.


از همان اول هم از همه کوتاه‌تر بود، اما همه را اداره می‌کرد. دیه‌گو با کت و شلوار طوسی در حلقه اتحاد با دستیارانش. این سه بازیکن سابق تیم ملی آرژانتین، تجربه قهرمانی جهان را دارند.



جنب‌و جوش بیش از اندازه مارادونا کنار زمین خیلی زود باعث واکنش داور چهارم شد اما این داور سرانجام تسلیم دیه‌گو شد. چاره دیگری نبود


آنجل دی ماریا می‌گوید: «وقتی به نیمکت نگاه می‌کنیم و مارادونا را می‌بینیم، چاره‌ای جز پیروزی نیست». این یک نمای کامل از بهترین بازیکن تاریخ فوتبال است که حالا می‌خواهد خاطرات خوش جام جهانی را برای آرژانتینی‌ها تکرار کند.



بعد از فرصتی که ایگوآین از دست داد...



یک ژست مارادونایی کامل..



و یک حرکت کامل تر... 


شادی گل ...آرژانتین در همه لحظات تیم هم بسته ای نشان می داد
نظرات 5 + ارسال نظر
ن.عبدی 24 خرداد 1389 ساعت 21:29 http://nedaiefarda.blogfa.com

بابام جان این عکسا اینقدر سنگین بودن که شونصد ساعت منتظر موندم وا شن و نشدن
یا تو سنگین می گیری یا دستگاه من به سایت تو حساسیت داره

نه اتفاقا عکسها حجمشون کم هستند.

الناز 25 خرداد 1389 ساعت 00:52

سلام

مارادونا واسه من یه نوستالژی کامله
خاطراته دوره دبیرستانم یا حتی زودتر از اون رو برام یادآوری می کنه.
وقتی فارغ البال با برادرم فوتبال نگاه می کردیم و با هم سر برد و باخت کل می نداختیم ... یادش بخیر

مارادونا جاودانه فوتباله
مثل شریعتی که جاودانه سیاست و فلسفه است

جمله بالای وبت فوق العاده است و وب زیباتو زیباتر کرده.

همیشه برقرار باشی و شاد

{گل}

درود
من همیشه مارادونا رو دوست داشتم.
با نظرتون کاملا موافقم.

III.6 25 خرداد 1389 ساعت 14:00 http:///

جالبه دو تا ساعت زده به دستاش! میگن یکیش به وقت آرژانتینه یکیش ه وقت آفریقای جنوبی

مریم* 25 خرداد 1389 ساعت 22:21

من که آلمانم ولی بخاطر دل تو ...
viva argentina

ما که قهرمانیم.
آخه آلمان هم شد تیم.
روح فوتبال یعنی مارادونا و مسی.
یعنی عصیان و یاغی گری.
نه فوتبال ماشینی آلمانها

می گم اوکی، فوتبال آلمان ما ماشینیه، اما حالا خودت چطوری؟؟؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد