وصیت

شهید حمید باکری ( قائم مقام لشگر ۱۰ عاشورا ) در قسمتی از وصیت نامه خود آورده است:

دعا کنید که خداوند شهادت را نصیب شما کند که در غیر این صورت زمانی فرامیرسد که جنگ تمام می شود و رزمندگان سه دسته می شوند:

۱- دسته ای به مخالفت با گذشته خود بر میخیزند و از گذشته خود پشیمان اند.

۲- دسته ای راه بی تفاوتی را برمیگزینند و در زندگی مادی غرق می شوند و همه چیز را فراموش می کنند.

۳- دسته سوم به گذشته خود وفادار می مانند و احساس مسئولیت می کنند که از شدت غصه ها و مصائب دق خواهند کرد.

پس از خدا بخواهید با وصال شهادت از عواقب زندگی بعد از جنگ در امان بمانید چون عاقبت دو دسته اول ختم به خیر نخواهد شد و جز دسته سوم ماندن سخت و دشوار خواهد بود.

---

نوشتن بعضی از حرفها و دوباره خواندنش اصلا و ابدا بد نیست. این وصیت رو دوباره یادآوری میکنم تا بدانیم چرا یه عده رفتند و یه عده ماندند چرا یکی مثل باکری فرمانده لشکر جلساتش را در خط مقدم تشکیل میداد و یه عده در ستاد فرماندهی مشغول هدایت جنگ بودند.

خدا رو شکر که پیکر پاکش هیچوقت پیدا نشد تا برای یک عده آب و نان و نام شود.

---

از همه دوستانی که کامنت گذاشتن و نتوانستم جوابی در خورشان دهم معذرت میخوام به دلیل اینکه به اینترنت آنچنانی دسترسی ندارم و قاچاقی اینترنت میام و می رم و بیشتر هم به چک میل می گذره.

ان شاالله در یک فرصت مناسب تلافی این نبودنهایم رو در میارم.