شادزی مهرگان

همیشه بودند عزیزانی که بهار را خجسته می داشتند و بودند عزیزترانی که پائیز و مهرش را نیک میمون داشته اند. امروز 16 مهرماه روز جشن مهرگان است. جشنی باستانی است که سلمان فارسی اینگونه روایتش می کند :« ما در عهد زرتشتی بودن می گفتیم، خداوند برای زینت بندگان خود یاقوت را در نوروز و زبرجد را در مهرگان بیرون آورد. و فضل این دو روز بر روزهای دیگر مانند فضل یاقوت و زبرجد است بر جواهرهای دیگر.  و بیورسب هزار سال عمر کرد. این که ایرانیان به یکدیگر دعا میکنند که : " هزار سال بزی " از آن روز رسم شده است، چون دیدند که ضحاک توانست هزار سال عمر کند و این کار در حد امکان است، هزار سال زندگی را دعا و آرزو کردند.»

این روز خجسته و باستانی که ریشه در سنتهای کهن ایران زمین و سرشت انسانیمان دارد را پاس داشته و بر همه ذوستان این روز خجسته باد و شاد افزا.

چه زیبا استاد امیر هوشنگ ابتهاج (سایه) در مورد مهرگان گفته است:

بــگشاییم کفتران را بــال
بــفروزیم شعله بـر سر کوه
بـسـرایـیـم شادمانه سرود
وین چنین با هزار گونه شکوه
مهرگان را به پیشباز رویم ...
رقص پر پیچ و تاب پرچم ما
زیر پرواز کفتران سپید
شادی آرمیده گام سپهر
خنده ی نوشکفته ی خورشید
مهرگان را درود می گویند ...
گرم هر کار مست، هر پندار
همره هر پیام، هر سوگند
در دل هر نگاه، هر آواز
توی هر بوسه، هر لبخند
... ما خواهانیم که پشتیبان کشور تو باشیم،
ما نمی خواهیم از کشور تو جدا شویم،
نمی خواهیم از خانه خود جدا شویم،
مباد جز این ای مهر نیرومند !..

تصمیم داشتم که تا مدتی زیاد وبلاگ نویسی نکنم اما هر روز بهانه ای برای بودن و سخن گفتن وجود دارد و من این روزها در گذشته و تاریخ سفر میکنم و بی مناسبت نیست که نوشته های اخیرم مربوط به گذشته است. امیدوارم این روزهای خوب پائیزی بر همگی همراه با شادی و سرفرازی سپری گردد.