| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
اصولا آدم تنبلی هستم میخواستم یه فتو بلاگ راه بندازم تا عکسامو بذارم اما دیدم نه حالش رو دارم و نه وقتش رو امشب داشتم با دوربینم بازی میکردم که چند تا عکس جالب گرفتم که دیدم بد نیست اینجا قرار بدم. همه این عکسها رو از اتاق خودم انداختم. از یه جهتی هم دلخوشیهای این روز من هستند. وقتی که از درس و مطالعه و کار خسته میشم یه سری هم به گیتارم میزنم و یه ناخنکی بهش میزنم و صداش رو درمیارم. شش ساله که تحملم کرده اوضاع مالیم که خوب بشه همین رو به دیوار می زنم و یکی دیگه میگیرم. ساز خوبی بوده همه جوره با خوب و بدم ساخته. این روزها قرآن خیلی همدمم شده. سجاده ام که همیشه خدا بازه و بسته نمیشه. این یادگار یکی از دوستان سنی مذهبم است که در دوران خدمت سربازی بهم هدیه داد. خیلی دوسش دارم این یه تیکه زمین برام مثل بهشت میمونه.
امیدوارم که از این عکسها لذت ببرید.
این همون گوشی جدیدم هست فوق العاده شیکه.
اینم یه گوشه دیگه از اتاقمه که توش هر چی بگین پیدا میشه از دکمه سر آستین و گیره کراوات بگیرین تا آلبوم عکس و توپ شیطونک، از کتابهای شعر و ترانه تا کتابهای دکتر شریعتی و قرآن و نهج البلاغه. میگم که همه چی پیدا میشه.
اینم همون یه تکه جایی است که آخر عشق و حاله.
اینم چیزهایی است که این روزها همدم خلوتم شدند یا کلام خدا یا کلام مولا یا حضور حضرت حافظ در کنار شور و زندگی دکتر شریعتی، خدا رو شکر میکنم که هنوز اینا رو دارم و چقدر از این بابت ثروتمندم.
سلام اکبر جام
نمی دونم واسه چی عکس از اطاقت گرفتی ؟
خیلی جالب بود واسم اخه کسی و ندیده بودم از این کارا بکنه
سبزو پیروز باشی یه سری هم به ماها بزن نیستی چرا تو اصلا ؟
مطمئن باش این روز ها بهترین روز های زندگیست
همهاش یه طرف اون کتاب عمران صلاحی طبقه سوم از بالا یه طرف.
سلام
نه من فقط دو تا کتاب از عمران صلاحی دارم.
بذار لیست کتابهای طبقه سوم رو بگم.
اردلان سرفراز، شهیار قنبری، ایرج جنتی عطایی، افشین سرفراز، شاهکار پینش پژوه، یغما گلرویی، ترانه های معین و ابی و گوگوش، ترانه های یوسف اسلام و الویس پریسلی،یه کتاب در مورد هارمونی گیتار، کتاب راز، مجموعه اشعار قیصر امین پور، زندگی نامه خانم گوگوش.گزیده اشعار منوچهر نیستانی، دیوان فروغ فرخزاد.
فکر کنم کافیه.