آرام

این روزها درگیر شدم بدرقم هم درگیر شدم،  این روزها به چهار پنج ساعت خوابیدن بدجوری عادت کردم. اما در گیر و دار این دلمشغولی ها، یک موسیقی زیبا و دلنشین آرامشم را بهم برگرداند. بخصوص که این روزها با بعضی از حقایق دور و برم هنوز نتوانستم کنار بیایم و درگیر حرفهایی شدم که برایم خوشایند نبود. این روزها «آرامین» گوش میدهم موسیقی که آهنگساز آن خانم سارا نجفی هنرمند جوان و پرآتیه کشورمان است، آلبومی به غایت زیبا و دلنشین که شنیدن را به اکثر دوستان توصیه می‌کنم.

خیلی وقت بود که از ترانه دور بودم از دو هفته پیش که این «آرامین» را گوش میدهم یک چیزهایی را زیر لب زمزمه می‌کردم تا اینکه امروز در حالی صبح زیر باران داشتم سرکارم میرفتم ده دقیقه‌ای کنار کشیدم و نصف این ترانه را نوشتم و آخر شب هم یک چیزهایی به آن اضافه کردم هنوز معتقدم که کامل نیست جنس ترانه با کارهای قبلیم فرق دارد در یک وزن و قالب دیگری است اما بدجوری با آن حال می‌کنم ترانه‌ای از دل کسی که عشق را خیلی ساده از دست نداده، خیلی وقته که عاشق شدن از یادم رفته، بی تفاوتی غالب روحم شده و نسبت به افراد دور و برم خیلی بی احساس شدم. با شنیدن «آرامین» حال غریبی پیدا کردم اما حیف که کسی نیست تا در این لحظه‌ها شریکم باشد شاید خدا هم دوست دارد که این لذت و تنهایی فقط مال خودم باشد و چقدر از این خواستش خرسندم:

آرام

تو هجرت ترانه‌هایم

امید آخرینم بودی

وقتی که شب به رویا رسید

خوابم را با نسیم سرودی

کی بهتر از تو، آرامم شد؟

تو سکوتم دریایی تر شد

کی عاشقتر از من، صبور شد؟

تو تنهائی، رویائی تر شد

خواب شب از تو ترانه شد

برای من  دردانه شد

برای مرهم زخمهای دل من

ترانه ‌ای غریبانه شد

در وسعت بی انتهای شب

ستاره را در من خواب کردی

چشمهای بی صبور مرا

به نگاهت بی تاب کردی

آبی ترین آرامشم را

در ساز تو جستجوگرم

فرصت بده تا دوباره باز

شکایت به زخمه ببرم

.

.

.

.

این ترانه ادامه خواهد داشت (اگر دوباره حس آرامین را داشته باشم)