از miss call متنفرم، همین!!!

 همیشه باید به یک جایی برسی که کاسه صبرت لبریز شود تا یک تصمیم قطعی بگیری، الان چنین وضعیتی دارم نزدیک چهار سال است که سر هر دو ماه معضلی به عنوان فیش تلفن دارم. مقصر خودم هستم هر کس که زنگ زده و نبودم خودم رفتم سراغش و تماس گرفتم تا کسی از دستم دلگیر نباشد. آنقدر به روابط خودم به دیگران اهمیت دادم که خودم را فراموش کردم. اگر اشتباهی در برخوردم با کسی داشتم از عذرخواهی شرم نداشتم و این شجاعت را داشتم که به اشتباهم اعتراف کنم و همیشه این پوزش خواهی نه تلفنی و مکتوب و ایمیلی که بلکه حضوری بوده تا به روابطم با طرف مقابلم لطمه‌ای وارد نشود.

اما دیگر این رویه را ادامه نخواهم داد، ندیدم که کسی که دلم را شکسته یا برخورد بدی با من داشته نیامده که عذرخواهی کند و سکوتم و پذیرش رفتار زشتش را حمل بر کوچکیم گذاشته و فکر کرده که باید رفتارش اینچنین باشد.

هر کسی که تک زنگ زده خودم باهاش تماس گرفتم تا دلیل تماسش را بدانم. اگر به هر دلیلی تماس بی پاسخی داشته باشم در اولین وقت باهاش تماس میگیرم. در مناسبتها همیشه سعی کردم که اولین نفر باشم که اس ام اس میفرستم، اما همین عید قربان مرا با حقایق تلخی آشکار کرد که دیگر در مقابل دیگران رفتاری غیر از این داشته باشم از شصت و شش نفری که اس ام اس فرستاده بودم فقط بیست و هشت نفر جواب دادند که از این تعداد هم شش نفر اول اس ام اس زده بودند «شما؟» که از هر توهینی برایم بدتر بود.

موبایل گرفتم که آرامش داشته باشم و در مواقع ضروری لنگ یک تماس تلفنی نباشم اما خیلیها مرا چیز دیگری فرض کردند، دلیلی ندارد که سر هر دوره بیست هزار تومان پول مفت را به حساب مخابرات بریزم.

خیلی راحت از این پس هر اس ام اسی را که نوشته «باهام تماس بگیر»، «باهات کار واجبی دارم» و ... را خیلی راحت پاک خواهم کرد، دیگر به miss call نگاه نخواهم کرد هر کس که کار واجبی دارد دوباره خودش تماس خواهد گرفت. دیگر نگران عذاب وجدانم نخواهم بود که کسی از دستم دلگیر می‌شود یا نه.

تا همین هفته یک گوشی سونی اریکسون مدل W700i  داشتم آن را فروختم و به جایش یک نوکیا مدل N70 گرفتم تا هم از امکاناتش بهتر استفاده کنم و هم راحت یک برنامه پیغامگیر رویش نصب کنم تا دیگر مجبور نباشم صبح جمعه یا نصف شب ایرادات فنی ملت را رفع و رجوع کنم، با اینکه همیشه از این صدای بوق منشی تلفنی متنفر بودم اما حس می‌کنم وقتی که کسی برای روابطمان احترام قائل نیست بهتر است از این منشی تلفنی استفاده کنم. اگر به کسی زنگ بزنم و ببینم که منشی تلفنی دارد اولین کاری که می‌کنم سریع تماسم را قطع می‌کنم.

دیگر پشت دستم را داغ می‌کنم که برای تبریک یا تسلیت مناسبتی به کسی اس ام اس بفرستم. این چندمین باری بود که امتحان می‌کردم که چه کسانی جواب می‌دهند. در کمال تاسف دیدم که خیر من عوضی تشریف دارم که برای روابطم با دیگران احترام قائل هستم و با یک اس ام اس خشک و خالی از کسی یاد می‌کنم.

همیشه یک اخلاق بدی داشتم اگر کسی مرا تلفنی به عروسی یا مهمانی دعوت کند نمی‌روم و به بدترین شکل هم طرف را می‌پیچانم تا حساب کار دستشان بیاید، آخرین نمونه هم عروسی دخترعمه‌ام بود که فقط مادر و خواهرم را با کارت دعوت،‌دعوتشان کرده بودند که شب عروسی زنگ زدند که تو هم بیا و در کمال نامردی و با بهانه کردن یک دندان درد نرفتم. حتی عروسی دوست دوران خدمتم را این چنین پیچاندم. برای همین در مورد تماسهای تلفنی و اس ام اسها هم همین رفتار را پیش خواهم گرفت اگر کسی کار واجبی با من دارد میتواند ده بار زنگ بزند تا جوابش را بدهم.

بهرحال از این miss call به شدت متنفرم. این روزها از شنیدن «مشترک مورد نظر در دسترس نمی‌باشد» خیلی دلشاد و خوشحال می‌شوم.