رسم دنیا

بعضی از دوستان در مورد گزارش نشست وبلاگ نویسان گلایه داشتند که چرا اینطوری؟ اما باید خدمتتون عرض کنم که من نه روزنامه نگارم و نه آدم سیاسی و این چیزی هم که نوشتم دیدگاه من بود اونم به یه زبان ساده و وبلاگی نه به یه زبان رسمی و ژورنالیستی.

اما چرا دیگه ترانه نمی نویسم؟ به دلیل اینکه من ترانه هامو برای مجوز گرفتن به شورای شعر و وموسیقی واگذار کردم که در بررسی یه تعدادی از اونا، به این ترانه ها مجوز آهنگسازی و انتشار داده اند و از اونجایی که در حال حاضر ترانه مجوزدار خیلی خواهان داره ( میگن پول خیلی خوبی میدن ولی ما که هنوز چیزی ندیدیم) منم تصمیم گرفتم از انتشار ترانه هام در اینجا خودداری کنم.

ولی برای خالی از عریضه نبودن یه تیکه هایی از ترانه ای رو که نزدیک دو سه هفته هست دارم مینویسم رومیارم.

از حال خودم خنده ام میگیره

به این همه امید و خوش باوری

از این رفاقتهای خنجر به دست

دلکم بگو کجا پناه می بری

یکی با تیغ کین زخمیم کرده

رسم نارفیقی رو خوب بلده

اینجا قیصر کشونه نازنینم

حکم این عاشقی، حبس ابده

دلتُ خوش نکن به رسم دنیا

مردونگی تو سینه قبرستونه

به جواب تموم اون خوبیاتون

دشنه نامردی تو سینه تونه

به توصیه یکی از دوستان برای اجرای ترانه هام به صدا و سیمای استان آذربایجانغربی رفتم اما به دلیل برخورد سردی که باهام داشتند و اینکه از اجرای ترانه فارسی عاجز هستند و فقط می تونن شعر کودک رو اجرا کنن از کرده خودم پشیمون شدم و برگشتم، ترجیح میدم که خودم و یا دوستانی مثل حسین زمان ترانه هامو اجرا کنند. تصمیم دارم برای  سال آینده یه کار جالب موسیقیایی انجام بدم و فقط منتظر این هستم که سربازی تموم بشه و بار و بنه رو بردارم به تهران برم.

بالاخره تصمیم خودم رو گرفتم، و قصد دارم برای ادامه زندگی و تحصیل ساکن تهران بشم هم به دلیل اینکه دوستان خوبی دارم و هم اینکه یه دلیل شخصی دارم که فقط همون می تونه برام کافیه باشه. دیگه تحمل این همه دوری رو ازش ندارم.

اما واسه اینکه کمی هم جو اینجا عوض بشه کارت عروسی نیک آهنگ کوثر عزیز رو امروز اینجا آوردم چند شب پیش تو برنامه کوله پشتی وقتی بزرگمهر حسین پور نازنین رو دیدم خیلی خوشحال شدم و حتی چندین بار اسم نیک آهنگ برده شد که برام خیلی تعجب برانگیز بود و خوشحال کننده. و اما اینم کارت عروسی بسیار زیبای نیک آهنگ جان.

 

راستیش خودمم دوس دارم اگه ازدواج کردم و خواستم عروسی کنم یه چنین کارتی رو طراحی کنم با این تفاوت که .... ( بی خیال طرحش رو نمیگم که بعدا کسی ازم ندزده) تازه دوس دارم ماشین عروسی رو خود عروس خانوم برونه و رانندگی کنه ( یکی از شرایط همسر آینده ام داشتن گواهینامه هستش  ) البته دیوونه بازیای دیگه هم تو فکرم هستش که بهتره  سری و محرمانه بمونه.

امیدورام که در پناه حق عاشق و آبی و سرفراز باشید/ یا علی