زخمه

وب نوشت های یکی که دیر رسیدن عادتش است ...

زخمه

وب نوشت های یکی که دیر رسیدن عادتش است ...

::سکوت::

به دلیل شلوغ بودن سرم و اعصاب خردکنی این دوران لعنتی ( منظورم سربازی هستش) یه مدتی نمیتونم زیاد به نت بیام. به همین خاطر به یه سکوت دو سه هفته ای نیازمندم. از تمامی دوستانی که اومدن و نظر دادن و من نتونستم جواب بدم عذر می خوام ان شا الله بعدا تلافی میکنم.

این سکوت خودخواسته بیشتر از طرف خودم هست تا دیگرون‌، دلم میخواد تو این سکوت بدونم چه اشتباهاتی کردم تا جبرانشون کنم.

هر از گاهی باید سکوت کنیم تا شاید بدونیم کجای کار ایستادیم.

 

سکوت

نای موندن ندارم

تو بغض غریب شهر

خسته ترین فریادم

برای ختم این قهر

 

ترانه کم میاره

یه عاشقی می میره

تو حریم آسمان

یه مرغکی اسیره

 

نه، دیگه با تو نیستم

ای سکوت بی پرده

تورو رها میکنم

تویی که دستات سرده

 

سراب یعنی چشم تو

گم شدن توی دستات

کویر یعنی دست من

دل سپردن به چشمات

 

نمیشه آبی تر بود

با غزل همسفر شد

میشه سپیده نشد

با غروب دربدر شد

 

تا تو زنده تر باشی

عاشقی حرومتره

ترانه های آبی

اسیر این دفتره

 

«اکبر یارمحمدی»

 

در پناه حق همیشه عاشق و آبی و سرفراز باشید/ یا علی

نظرات 17 + ارسال نظر
سهیل 1 تیر 1386 ساعت 01:18 http://loveyou.blogsky.com

سلام اکبر جان . خوبی ؟ عالی بود . مثل همیشه با احساس و پر معنی . راستی منم به روزم یه متن درباره مشکلات شهرهای بزرگ نوشتم . وقت کردی بیا و نظرت رو بگو . مرسی . موفق باشی

محرمعلی خان 1 تیر 1386 ساعت 23:04

اکبر جان امیدوارم این سکوت چیزهایی رو که که می خوای بهت بده
یا علی

سلام اقای یار محمدی
ممنون از اظهار لطف شما انصافا خوب زحمت میکشی و جالب و با معنی می نویسی
منم خوشحالم که با شما اشنا شدم. رحمت عموی دلسوز و با سواد شما جناب اقای یارمحمدی در ۳ و چهارم دبیرستان و دوستی های ما با اقای محمد یارمحمدی که خیلی دوستش دارم از یادم نمیرود و با دایی پرکار و خوبتان اقای حافظ دوست هستم موفق باشید و سر بلند و شادکام

سلام اکبر
مطالب سایتت را خوندم خوبه با احساس نوشتی و پر معنی اما از سربازی هم اینقدر بد نگو خدا را شکر که جات خوبه ناشکر نباش.

سلام
من که هرچی رفتم فیلتری ندیدم
www.dehnamaki.blogfa.com

این سکوت های خود خواسته خیلی خوبن اما مواظب باش حجم زیادی از روحتو پر نکنن که بد یقه آدمو می گیرن.
اوضات چطوره؟

سلام
خوبی اکبر ببین
یواش یواش سکوتت وحشتناک میشه
زوباش بشکنش
منم یه بار ۴۸ ساعت سکوت محض کردم( روزه سکوت) تو یزد بعدش اما بغضم ترکید.....
مواظب خودت و بچه ها باش.... تو بزرگشونی میدونی که!!!

حمید ¤¤ کری زی¤¤ 4 تیر 1386 ساعت 23:00

سلام
الان دز دیوونگیت از منم بیشتر ... خودت خوب منو میشناسی .. ییهو میزنم به سیمه آخر ولی ... آخرش پشیمونیه آدام اول دله

سید جواد 5 تیر 1386 ساعت 15:13 http://sj2.persianblog.com

سلام
حماسه سوم تیر گرامی باد
منتظر نظرات شما پیرامون این حماسه باشکوه

مسیح 6 تیر 1386 ساعت 09:07 http://www.masihayman.blogfa.com

سلام
وبلاگ زیبایی دارید

باشود

قبول

ولی بنزین رو چیکار کردی

باکت رو پر کردی

به نظرت حالا چی می شه

:(

سلام
امیدوارم این ذوران زودتر تمام شه
دلت شاد

سلام مطلب من "این وبلاگ روز ۹ تیر پاک میشود تا همه راحت شوند .... "

عکاس 8 تیر 1386 ساعت 03:03 http://akass9431.persianblog.com

سلا.......م
بازم سکوت ؟؟؟؟؟؟؟؟
دلیلت قابل قبول نبود یعنی چه که.......دلم میخواد تو این سکوت بدونم چه اشتباهاتی کردم تا جبرانشون کنم
به نظر من سکوت اونم اینجا اصلا معنا نداره یه وقت تازه چشم باز نکنی ببینی همین سکوتت خودش یه اشتباه بوده اما اگه مسئله یه استراحته امیدوارم طولانی نشه
به هر حال ما به نوشته هات عادت کردیم دوست نداریم دیر بدیر آپ بشی البته بد نیست اگه همون موقع نوشتن دقت کنی که مطلبی بیهوده ننوشته باشی تو بنویس ما خودمون و بقیه دوستانت بهت میگیم خوب نوشتی یا اشتباه نوشتی
ضمنا اونی که خواسته بودی اطاعت امر میشه بزار امتحاناتم تموم بشه حتما اینکارو برات میکنم منتظر مطلب جدیدت میمونم
یا حق

مرحوم دکتر شریعتی خود را یکی از زاییده های درد و رنج و احساس درد و رنج می دانست........ شهید بهشتی
سلام
وبلاگ حرفهای ناتمام به روز شد...
چشم انتظار حضور پر مهر شما.
موفق و بهروز باشید..

سلام ؛ من با یک عکس در اعتصاب هستم .............

سلام ..... سکوت خیلی خوب است . یکی از مراتب بالای عرفانی است . قدرت روحی بسیار بزرگی است . اما اگر واقعا بتوانی سکوت کنی .ما ایرانی ها معمولا آدمهایی یاوه گو و وراج هستیم . اینتوی فیلم هایمان کاملا پیداست . ۹۰٪ فیلم های ایرانی حرافی و روده درازی است . اگر نتوانیم با کسی حرف بزنیم می میریم . گاهی روزه سکوت هم خوب است . اما سکوت واقعی نه فقط حرف نزدن . حرف زدن درونی و نجوا با خویشتن و وراجی های درونی و شلوغ بازی های فکری خیلی بدتر از پر حرفی است و این خیلی مشکل است که بتوانیم ذهنی آرام داشته باشیم و آن کودک بازیگوش دیوانه و یاوه گو و حراف درون را آرام کنیم .... من که نتوانستم توشاید بتوانی ....

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد