رسوای زمون

میبخشید که دیر به دیر میام نزدیک امتحانات هست . این امتحانات عملی هم بدجوری ما رو از کار و زندگی انداخته عیبی نداره اینا هم تموم میشن.
هر چقدر دلم میخواد عاشقانه ننویسم میبینم نمیشه بدجوری دلم به دامش افتاده یه ترانه دارم یه اسم «رسوای زمون» داغ داغ هست همین چند دقیق پیش تو اتوبوس نوشتم اگر هم ایرادی داشته باشه دیگه ببخشید حتی فرصت اصلاح رو هم ندارم شاید بعدا اومدم و درستش کردمحالا اینو داشته باشید:

                                                   رسوای زمون
دلم بدجوری هواتو کرده
تو غربت ترانه دنبال تو میگرده
تنگ غروب خسته و تنها
صدات میکنم ای هم آشنا
ناز نگاتو به دنیا ارزون نمیدم
ستاره‌ی عشقمو به آسمون نمیدم
بیا  تو خاطره‌های خط خطی
سراغی بگیر از من پاپتی
چه کنم چی بگم از کدوم بهونه
دوست دارم رو فقط یه بار بگو عاشقونه
اون لحظه حس میکنم تو بهشتم
اینو بدون سرنوشتمو به نام تو نوشتم
بی تو من کبوتری پر شکسته
تو نیستی کنج قفس تنها نشسته
تو آسمون آبی عشق تو یه ترانه
واسه داشتنت منم اون حس عاشقانه
اگه من جنگل خشک تو ببار
با حضورت سرم یه دنیا بذار
رسوای عشقم بین پیر و جوون
بازم رسواترم کن بدتر از رسم زمون