دریای دوست داشتن

بعد از چند روز دوباره بودم هر از چند گاهی ترانه‌های عاشقانه هم به دل آدم میچسبه سعی میکنم وارد حیطه‌های دیگر ترانه‌سرایی هم بشم تا ببینم چی میشه متاسفانه عاشقانه‌های من یه جوری غریبونه است آخه تو این جور ترانه ها فقط خودم هستم دنبال یه سوژه ناب و تازه میگردم البته نوع عاشق شدن من هم تازه است به همین خاطر هم عاشقانه کم مینویسم البته خیلی هم دانشگاهیام این جور ترانه‌ها رو بیشتر می‌پسندن .
 تازه ۱۰ روز دیگه هم امتحانات پایان ترم شروع میشه فردا هم هم امتحان «مقاومت مصالح» دارم اما من اینجا نشستم دارم این پست رو واستون مینویسم عجب باحال هستم .
راستی من اکثر ترانه‌هامو تو کلاسهایی که حال و حوصله درس و نداشته باشم مینویسم اگه فرصت بشه دوس دارم از خاطرات کلاسا و متلک پرانی ها و تیکه انداختن به استادها رو هم بگم البته از اون جایی که خیلی پررو هستم و از طرفی شایدم مهره مار  دارم اکثر استادام هوای منو دارن یعنی کاری به کارم ندارن .

دریای دوست داشتن
تو این ساحل تنهایی برام همدمی نیست
واسه زخمای قلبم دیگه مرهمی نیست
خونه من پره از تنهایی و اندوه جدایی
برای دل عاشقم این که  غم کمی نیست
تو ساحل عاشقی واسم یه ترانه باش
تو التهاب لحظه‌هام یه شعر عاشقانه باش
باورم نداری و برای این یار گم کرده ره
بیا تو هم واسه برگشتنم یه بهانه باش
شبونه‌هام بی عشق تو ستاره‌ای نداره
سوختن ترانه‌هام بدون تو شراره‌ای نداره
اشک و آه با من و دل  هم خونه میشن
این ترانه هم بی تو برام لطف دوباره‌ای نداره
بیا تا در دریای عشق و صفا شنا کنیم
غرق نشیم و دلامون و باهم آشنا کنیم
بیا تو هم غریبونه برام زورقی باش
با زخمه بر گیتار غمو از دلامون جدا کنیم
حرفی بزن بگو از عشق و سادگی
ترانه بخون از شیدایی و دلدادگی
خوندن من یه ترانه بی صداست
تو هم قصه بگو از رهایی و آزادگی
تو دریای ذوست داشتن دل من تو رو میخواد
قاصدک عشق تو رو دیگه نمیدم به دست باد
الهی که زنده و پاینده باشی به نور عشق
خاطره ای باش در ساحل این دریای آزاد